در پی عملیات هفتم اکتبر و از زمان شروع جنگ اسرائیل علیه غزه، عبارت «استانداردهای دوگانه» را از زبان ساکنان کشورهای عرب و مقام‌های آن‌ها می‌شنویم و من فکر نمی‌کنم در طول این جنگ عبارتی بیشتر از این اصطلاح به کار رفته باشد.

این عبارت اغلب برای انتقاد از غرب، به‌ویژه آمریکا، استفاده می‌شود، اما آیا این انتقاد فقط به غرب وارد است؟ به نظر من اصلا چنین نیست؛ حقیقت این است که منطقه ما نیز به چالش «استانداردهای دوگانه» دچار است؛ چه در برخورد با اسرائیل، چه در برخورد با حماس و چه در تعامل با طرف‌های دیگر. در واقع، از زمان شروع جنگ، از هیچ‌کس در جهان عرب صدایی شنیده نشد که به حماس بگوید ماجراجویی بس است و باید راه‌حل‌هایی جست‌وجو کرد تا کشتار مردم غزه پایان یابد. افزون بر اینکه گسترش جنگ و خشونت در غزه به دلیل موقعیت جغرافیایی آن، امنیت اردن و مصر را هم به خطر می‌اندازد.

پس از درخواست اسماعیل هنیه برای آتش‌بس و آغاز راه‌حل دو کشوری، هیچ مقام عربی به‌صراحت یا تلویحا به او نگفت که اگر واقعا به صلح و سازش اعتقاد دارد، چرا آتش جنگ‌های نابرابر و ناموجه را شعله‌ور می‌کند؟ آیا این همان استاندارد دوگانه نیست؟

هیچ‌کس به حماس نگفت چگونه وارد جنگ می‌شود، بدون اینکه آمادگی محافظت از مردم بی‌گناه را داشته باشد یا دست‌کم امکانات اولیه مورنیازشان را فراهم کند یا از مردم غزه هم همان‌طور مراقبت کند که از مایا، دختر جوان اسرائيلی، یا آن زن دیگر که با سگش از اسارت درآمد، مراقبت کرده بود؟

هرگز نشنیدیم کسی در جهان عرب بگوید برخی کشورهای منطقه که با اسرائيل رابطه دارند، از چانه‌زنی دست بردارند و از کارزارهای تبلیغاتی که در شبکه‌های اجتماعی علیه شماری از کشورهای عرب به راه‌انداخته‌اند، دست بکشند. کسی هم از حامیان اخوان‌المسلمین که در حال پخش تبلیغات گمراه‌کننده از طریق وب‌سایت‌های مختلف‌اند، انتقاد نمی‌کند. انگار تنها برخی‌ها حق دارند با اسرائیل و رهبران آن در ارتباط باشند اما اگر یک کشور عربی با نظر به منافع ملی‌اش چنین کاری انجام دهد، هیاهو و غوغا به پا می‌شود.

جدا از ماجرای غزه، هیچ‌کس در جهان عرب چه مستقیم و چه غیرمستقیم، به رژیم سوریه نگفت که کشتار و هدف قرار دادن غیرنظامیان را متوقف کند و برای پایان دادن به جنگ و خونریزی در پی راه‌حل سیاسی باشد.

هیچ‌کس به دولت لبنان نگفت همان‌طور که کشتن روزنامه‌نگارانی را که حزب‌الله زندگی آن‌ها را به خطر می‌اندازد، محکوم می‌کند، باید حزب‌الله و سایر شبه‌نظامیان را هم از هدف قرار دادن روزنامه‌نگاران مخالف منع کند؛ زیرا وضعیت فعلی بیانگر استانداردی دوگانه است.

هیچ‌کس از دو طرف متخاصم در سودان انتقاد نکرد و برای اینکه جنگ و خونریزی متوقف شود، دست به کار نشد تا آنچه از سودان باقی مانده است، سالم بماند. البته اگر چیز از گزند بحران باقی مانده باشد!

تردیدی نیست که غرب به رهبری واشنگتن استانداردهای دوگانه‌ای بسیاری دارد. در واقع، واشنگتن عرضه‌کننده رسمی استانداردهای دوگانه است و این استانداردها را به‌طور آشکار و تحریک‌آمیز در سطح بین‌المللی ارائه می‌کند؛ اما نباید فراموش کرد که ما نیز مشکلات بسیاری داریم.

بنابراین معقول نیست جنگ وحشیانه کنونی همچنان در غزه ادامه یابد، بدون اینکه حماس در قبال آن مسئولیتی داشته باشد. این هم پذیرفتنی نیست که طرف‌هایی در منطقه که آشکارا از استانداردهای دوگانه استفاده می‌کنند، به حمایت از کارزارهای خیانت و ترور اخلاقی ادامه دهند.

درست است که اسرائيل در حال ارتکاب جنایت است اما ما هم نباید با فرار به جلو، در حق خود و بی‌گناهان مرتکب جنایت شویم. هیچ طرفی نه ایران و نه حزب‌الله، نباید به نیابت از غزه بجنگد و به همه باید گفت که کشتار و ویرانی بس است. همچنین باید به همه عوامل و انگیزه‌های جنگ و خشونت در منطقه پایان داده شود.

برگرفته از روزنامه الشرق‌الاوسط